ഓര്‍മ്മയിലെനിക്കെന്‍റെ തുടി താളവും
ഓര്‍മ്മയില്‍ ഓമനിചോരെന്‍ അമ്മതന്‍ താരാട്ടും
സങ്കട കനലുകള്‍ വാരി ചവച്ചിട്ട് ചങ്കില്‍
സംഘടിച്ചു പ്രജ്ഞയില്‍ പൂക്കുന്ന പൂനിലാമുത്തുകള്‍
കനവിന്‍റെ മെത്തയില്‍ കിടക്കവേ തഴുകി തലോടുന്നു
കാമുകി എനിക്കായ്‌ വിട്ടിട്ടു പോയോരവാക്കുകള്‍
പൂക്കില്ല എനിയെന്‍ ഹൃദയതടത്തിലായ്‌
പൂവിനെ സ്നേഹിച്ച നിറമുള്ള വാക്കുകള്‍
ഇന്നലെ നമ്മള്‍ കൈകോര്‍ത്തു നടന്നൊരു സന്ധ്യയില്‍
ഇന്നു ഞാനലയുന്നു വിജനമാം വീഥിയില്‍ ഏകനായി...
അനന്തമാം ആദിയില്‍ അനാഥനായി നില്‍ക്കവേ
അറിയുന്നു ഞാന്‍ നിന്‍റെ ചതിചട്ടിയില്‍ വെന്തോരവാക്കുകള്‍
കണ്ണില്ല, കണ്ണിരില്ല കാലത്തിന്‍റെ മൃതിചെപ്പില്‍
കത്തിത്തീരത്ത കല്‍വിളക്കുകള്‍ ഏതുമില്ല
വാക്കില്ല, വാക്കിനര്‍ത്ഥമില്ല ഇനിയില്ല
വദനം നിറഞ്ഞൊര പുഞ്ചിരി ചെണ്ടുകള്‍
ശാന്തിതന്‍ പ്രഹേളിക തേടി തിടുക്കത്തില്‍ പോകെ
ശാന്തമായ് കേള്‍ക്കുന്നു ഞാന്‍ തീവണ്ടി ഒച്ചകള്‍ ....
No comments:
Post a Comment