എന്‍റെ
ചുണ്ടുകളില്‍ നിന്നും
നിന്‍റെ ചുണ്ടുകളിലെക്ക്
നീ അടക്കി പിടിച്ച
ഒരു നിശ്വാസത്തിന്‍റെ
ദൂരം മാത്രം
ആ നിശ്വാസത്തിനു
എന്‍റെ കണ്ണിലെ
നീര്‍ തുള്ളികളുടെ
മരവിപ്പ്
ആ തുള്ളികളില്‍
വീണുടഞ്ഞഞ്ഞത്
നിലാവിന്‍റെ
നേര്‍ത്ത ഒരു നിശബ്ദത
നിശബ്ദതയില്‍ നിന്നും
നാം യാത്ര തുടരുന്നു
ഭൂമിയില്‍ വസന്തം
വിരിയുന്നു
ഏകാന്ത സഞ്ചാരിയുടെ
പാട്ടുയരുന്നു
നിലാവില്‍ തല ചായ്ച്ചു കൊണ്ട്
പ്രണയത്തിന്‍റെ മൂര്‍ച്ചയില്‍
നമ്മള്‍ പൊട്ടി തെറിക്കുന്നു
രാത്രിയില്‍ ലയിച്ചു ചേരുന്നു
പ്രണയ പര്‍വത്തിലെ
നിശാഗന്ധികളായ്
വീണ്ടും ജനിക്കാം
No comments:
Post a Comment